Ιστορικό
- Δεκέμβριος 2018
- Μάιος 2018
- Μάρτιος 2018
- Φεβρουάριος 2018
- Νοέμβριος 2017
- Μάρτιος 2017
- Φεβρουάριος 2017
- Νοέμβριος 2016
- Ιούλιος 2016
- Ιούνιος 2016
- Απρίλιος 2016
- Μάρτιος 2016
- Φεβρουάριος 2016
- Ιανουάριος 2016
- Δεκέμβριος 2015
- Νοέμβριος 2015
- Οκτώβριος 2015
- Σεπτέμβριος 2015
- Αύγουστος 2015
- Ιούλιος 2015
- Ιούνιος 2015
- Μάιος 2015
- Απρίλιος 2015
- Μάρτιος 2015
Kατηγορίες
Μηνιαίο Αρχείο: Ιούλιος 2015
Από τη πιο σκοτεινή μου νύχτα, του χειρότερου εφιάλτη ο φόβος, τα λόγια αυτά τα τελευταία… Καταραμένος να ‘σαι, τις ευχές όλες που σου δίνουνε, μία προς μία να τις ζήσεις! [ποιητικά #343 – 31 Ιουλίου 2015]
Απόγεμα Ιούλη στο πάρκο… Η ζέστη στεγνώνει τα φύλλα την ώρα που περπατούμε αγκαλιά… Τα λουλούδια στα δέντρα πέφτουν στα βήματα μας… Της ζέστης θύματα ή αν είναι της αγάπης θαυμαστές δεν μπόρεσα να ξεχωρίσω.. Θυμάμαι όμως… Πώς να τολμήσω να ξεχάσω; Στο σκοτεινό ζεστό δωμάτιο, τα βήματα σου ακόμα αγάπη ευωδιάζαν… [Ποιητικά #342 – 20 Ιουλίου 2015]
Αρνήθηκαν της θάλασσας οι αέρηδες, τα νέα πανιά να σου καταδεχτούν! Έμεινες, στο ξεθυμασμένων ρευμάτων σταυροδρόμι, τη θάλασσα σου να ριζώσεις, μαυρίζοντας το μάτι σιωπηλή απελπισία… Στέγνωσε στο αλάτι η θέληση και θελκτική πόσο, σου φάνηκε ιδέα: καπετάνιο η τύχη σαν δε σε πόνεσε, ναυαγό θα σε φροντίσει… Έτσι μέτρησες στο φεγγάρι, σημάδεψες την ώρα τη […]
Στη θάλασσα της σιωπής, ναυαγοί-παράπονα παλεύουν, ουρλιάζοντας νερό στα στήθη. Μήνυμα να στείλουν προσπαθούν, να ακουστούν ελπίζοντας, έστω την ύστατη στιγμή προτού πεθάνουν. Σιγή ασυρμάτου… [Ποιητικά #230 – 18 Ιουλίου 2014]
Πίστεψε το εσύ· εγώ, πάντα σε πίστευα… [Ποιητικά #58 – 11 Ιουλίου 2013]
Έβλεπα εδώ και καιρό, πίσω από το στενό δρομάκι, το μικρό σκυλάκι στην μικρή αυλή του. Ένα από κείνα που δε τα λες όμορφα, από αυτά που δε τα αγοράζει κανείς στα μαγαζιά… Ένα ανώνυμο, συμπαθητικό μικρό σκυλάκι που χαμογελάς καθώς το βλέπεις, χωρίς να εντυπωσιαστείς από το γυαλιστερό του τρίχωμα ή από την κορμοστασιά […]