Αρχείο κατηγορίας: Εικόνα

Πάλι οι πράξεις δεν αντέξαν, των μεγάλων λόγων σου το βάρος… [28 Μαΐου 2018 – #390Π]

Τις πιο αγνές ελπίδες, απλόχερα χάρισες, στις μάταιες αυταπάτες. Τα ψέμματα που άκουγες, αυτοδίδακτος αλχημιστής, στης προσμονής την φιλοσοφική λίθο, αστραφτερές αλήθειες τα μετάτρεψες. Πίστεψες, ξόδεψες ψυχή και κορμί, πως το αδύνατο θα καταφέρεις να συμβεί… Δεν ήσουν μόνος, μοναχική δεν ήταν η πλάνη σου… Στο μονοπάτι της κατάπτωσης, άλλος τα βήματα σου εσκεμμένα οδήγησε. […]

Ήταν τότε που εχθροί και φίλοι μαζί βρεθήκανε! Ποιος το περίμενε πως ήσυχα ο ένας δίπλα στον άλλο την ίδια αγωνία θα μοιραζόταν… Οι στιγμές ήρεμα περάσανε, καθώς απορούσαν σιωπηλοί ανώνυμοι, πως τα τσαλακωμένα φύλλα όμορφα πάλι κατάφεραν ν’ ανθίσουν. Ποιοι χαρήκανε παρέμεινε μυστήριο. [Ποιητικά #385 – 19 Μαρτίου 2018]

  Η νύχτα τον έφτασε, μα αυτός ακόμα στο παράθυρο κοιτούσε. Ακίνητος, αμίλητος παλεύει, στις σκοτεινιάς το βάθος, που του ‘λειψε να διακρίνει. Ως ζύγωσε μονότονη βροχή, επίμονα να προσπαθεί το τζάμι για να λιώσει. Βήμα πίσω δεν έκανε η ματιά, ούτε η βροχή στο τζάμι. Κανένας δεν απόρησε τόσο πως πόθησε η βροχή; στο […]

Πώς να ξεχάσεις το όνειρο που πνίγηκε στο πιο πικρό χαμόγελο σου… [Ποιητικά #372 – 17 Μαρτίου 2017]

Στην αγορά που άπλωσα πρωί, τρυφερά, τα πρώτα, τα καλύτερα, της νιότης το χάδι ποτισμένα, του κήπου τα καλύτερα μου στολίδια.

Ίδια, άσπιλα χιόνια, εξίσου όμορφα καλύπτουνε τους βράχους τους αγέρωχους και τις πηχτές τις λάσπες… [24 Ιανουαρίου 2017 – #370Π]

Είναι ο ιδρώτας στεναγμού νέας αμαρτίας, που την παλιά μπορεί στο κορμί να ξεπλύνει… [#369Π – 21 Νοεμβρίου 2016]

…δεν απέμεινε στην καρδιά χώρος να σε κακιώσω· παντού αγάπη περίσσεψε για σένα… [Ποιητικά #368 – 9 Νοεμβρίου 2016]